ΓΙΑΤΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ
Η συστημική σκέψη είναι μια διαφορετικού τύπου προσέγγιση των ψυχολογικών θεμάτων (αλλά και της ζωής), πέρα από το παραδοσιακό και κυρίαρχο επιστημονικό παράδειγμα που γενικότερα ακολουθεί ο κλάδος της ψυχικής υγείας (talking therapy).
Το παραδοσιακό επιστημονικό μοντέλο προσεγγίζει τα προβλήματα ως ατομικές-εσωτερικές υποθέσεις και παθογένειες των ασθενών που τα εμφανίζουν, υποτιμώντας έως και αγνοώντας το σχεσιακό πλαίσιο τους καθώς και τα ιδιαίτερα νοήματα που μπορεί να έχουν τα προβλήματα μέσα σε αυτό. Αυτή η οπτική αντανακλά ένα ατομοκεντρικό επιστημολογικό παράδειγμα για τα προβλήματα, η οποία τα κατηγοριοποιεί με όρους παθολογίας, είναι σε απόλυτη συνάφεια και με τη λογική της εποχής μας, και δεν είναι η καταλληλότερη στη θεραπεία.
Αντίθετα το συστημικής εμπνεύσεως μοντέλο εργασίας πάντοτε τοποθετεί το πρόβλημα του θεραπευόμενου στο πλαίσιο των σχέσεων του, θεωρώντας το ως σχεσιακή δυσλειτουργία και όχι ως ατομικό χαρακτηριστικό και παθολογία. Aυτή είναι και η καισαρική τομή που διαχωρίζει τη συστημική θεραπεία από οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση Αν μιλήσουμε εδώ για παθολογία αναφερόμαστε πάντα σε μια σχεσιακή παθολογία ή μια παθολογία του πλαισίου (π.χ της οικογένειας, του εργασιακού περιβάλλοντος κλπ) που ανήκει ο ασθενής, ο όποιος την εκφράζει και δεν την κατέχει ατομικά.
Το πολύ ενδιαφέρον στη συστημική θεώρηση είναι ότι αυτή δεν αφορά απλώς μια συστάδα ιδεών, εργαλείων ή τεχνικών για τη θεραπεία αλλά μια διαφορετική στάση-οπτική ζωής, στην οποία είναι αναγκαίο να εξοικειωθεί ο ειδικός ώστε να είναι αποδοτικός. Έτσι η συστημική μπορεί να οδηγήσει τους εκπαιδευόμενους σε μιας διαφορετικού τρόπου προσωπική ανάπτυξη και θέαση του κόσμου, διευρύνοντας τις οπτικές τους. Πραγματικά τόσο από προσωπικές εμπειρίες θεραπευτών όσο και από έρευνες του κλάδου φαίνεται ότι η αληθινή ζωή είναι μια εξελισσόμενη διαδικασία (on going process) συστημάτων, παρά μια διαδικασία εξέλιξης ατομικών οντοτήτων.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
Η εκπαίδευση περιλαμβάνει τις παρακάτω θεματικές:
Α. ΘΕΩΡΙΑ
-
Εξοικείωση στην συστημική σκέψη και στις συστημικές επιστημολογίες (τρόπος αντίληψης και αντίδρασης στα προβλήματα), σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ψυχολογικές επιστημολογίες, όπως της ψυχανάλυσης, της γνωσιακής-συμπεριφορικής, της πελατο-κεντρικής κ.α αλλά κυρίως της ψυχιατρικής σκέψης.
-
Περιγραφή των αρχικών και θεμελιωδών προϋποθέσεων της.
-
Παρουσίαση των κυριότερων συστημικών μοντέλων εργασίας, όπως του επικοινωνιακού, του διαγενεακού, του δομικού, των μοντέλων της σχολής του Μιλάνου, του εμπειρικού, του αφηγηματικού, της καταξιωτικής και άλλων διαλογικών προσεγγίσεων, κ.α.
-
Συστημική ανάγνωση, ’διάγνωση’ καθώς και παρέμβαση σε άτομο, ζευγάρι, οικογένεια και μεγαλύτερα δίκτυα όπως εργασιακά περιβάλλοντα και κοινότητες.
-
Συστημική θεραπεία και άγχος, στρες, σχεσιακές δυσκολίες,
-
Συστημική θεραπεία και (βαρύτερη) ψυχοπαθολογία, όπως διαταραχές διάθεσης (κατάθλιψη, διπολική κλπ), αντίληψης (ψυχώσεις), προσωπικότητας κ.α. Ένας διαφορετικός τρόπος παρέμβασης
-
Συστημική και πένθος
-
Συστημική θεραπεία και (ψυχο)σωματικά συμπτώματα κ.α
-
Συστημική και παιδιά.
Β. ΓΕΝΕΟΓΡΑΜΜΑ
-
Εκμάθηση στην κατασκευή γενεογράμματος
-
Συστημική ανάγνωση, διάγνωση και παρέμβαση
-
Κατασκευή των προσωπικών γενεογραμμάτων των εκπαιδευομένων και δουλειά με τον εαυτό και τις σχέσεις
Γ. ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ (CASE STUDIES)
-
Αυτά είναι είτε του κέντρου είτε από βιβλιογραφία- συνεχής εξοικείωση στην συστημική διαδικασία
Δ. ΕΠΟΠΤΕΙΑ
-
Εποπτεία των περιστατικών των εκπαιδευόμενων στην εκπαιδευτική ομάδα
-
Προσωπική ανάπτυξη θεραπευτή/συμβούλου