Πώς να ανανεώσω την επαφή με τον εαυτό, τους άλλους και την πραγματικότητα
Ως οργανισμοί δεν μπορούμε να υπάρχουμε παρά σε συνεχή επαφή με το περιβάλλον. Η επαφή αυτή δεν εξασφαλίζει μόνο την επιβίωσή μας: η ποιότητά της καθορίζει την ανάπτυξή μας, την ικανότητα για ανταπόκριση στις διάφορες καταστάσεις της ζωής όπως και τη συνολική απόλαυσή της.
Ωστόσο, αρνητικά βιώματα της παιδικής μας ηλικίας (όπως και απουσία απαραίτητων θετικών) μας ανάγκασαν στο να περιορίσουμε και να διαστρεβλώσουμε τη σχέση μας με τους άλλους, την πραγματικότητα, τον ίδιο μας τον εαυτό για να προστατευθούμε από αυτό που βλέπαμε, βιώναμε, σκεφτόμασταν, αισθανόμασταν…
Δυστυχώς, σχεδόν χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε, (“δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον”), η προστασία του παρελθόντος έχει καταλήξει πλέον η φυλακή του παρόντος –όπως ένα πασαλάκι κρατά δεμένο έναν ελέφαντα– με αποτέλεσμα να μας εμποδίζει απ΄το να χαιρόμαστε και να γευόμαστε ολοκληρωτικά τη ζωή.
Σε αυτό το σεμινάριο, θα εξερευνήσουμε 6 βασικούς μηχανισμούς άμυνας (ή “λειτουργίες του ορίου επαφής”, όπως λέγονται στη γλώσσα της Gestalt):
-
ΠΡΟΒΟΛΗ: Χρεώνω τους άλλους με ό,τι δεν αρέσει σε μένα, αφού “η κόλαση είναι ο άλλος”.
-
ΕΝΔΟΒΟΛΗ: Καταπίνω αμάσητα εντολές άλλων και γίνομαι φερέφωνο (όπως διάφορα Μ.Μ.Ε.)
-
ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ: Μαζεύω, μαζεύω μέχρι να βγάλω αυτοάνοσα, καρκίνο κ.α. ή να εκραγώ… και μετά πάλι απ΄την αρχή.
-
ΑΝΑΚΛΑΣΗ: Κάνω τον Κινέζο –τόσο καλά που στο τέλος δεν καταλαβαίνω ούτε τον ίδιο μου τον εαυτό.
-
ΣΥΜΒΟΛΗ: Δεν ταράζω τα νερά, σαν καλό παιδί ή σύζυγος λέω πάντα “ναι”.
-
ΠΡΟΒΟΛΙΚΗ ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ: Δίνω για να πάρω, ο αβοήθητος σωτήρ.
Θα εξετάσουμε θεωρητικά τους παραπάνω μηχανισμούς μέσα από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό με παραδείγματα από ταινίες και σκηνές της κοινωνικής μας ζωής. Παράλληλα, θα εμβαθύνουμε μέσα από βιωματικές ασκήσεις, για να ανακαλύψουμε πώς χρησιμοποιούμε εμείς αυτούς τους μηχανισμούς στην προσωπική μας ζωή, για τις οποίες χρειάζεται πρόσβαση σε κάμερα και μικρόφωνο. Επίσης προτείνεται η χρήση μεγάλης οθόνης (π.χ. laptop) για καλύτερη συμμετοχή. Το σεμινάριο είναι 50% θεωρητικό – 50% βιωματικό.
Αυξάνοντας έτσι το εύρος της επίγνωσής μας, μπορούμε να επαναφέρουμε στον εαυτό μας την ελευθερία να επιλέγουμε συνειδητά πότε, πόσο και πώς να συμμετέχουμε και να αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον όντας σε επαφή με την τωρινή πραγματικότητα και τις αληθινές, δικές μας επιθυμίες!