Η Αντιγόνη Χριστοφόρου έχει γεννηθεί τον Οκτώβριο του 1966 στην Αθήνα.
Σήμερα είναι παντρεμένη και έχει ένα παιδί.
Σπούδασε ψυχολογία και εκπαιδεύτηκε στην προσωποκεντρική προσέγγιση.
Τον Ιούλιο του 2003 απέκτησε τον μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Δραματοθεραπεία.
Παράλληλα έχει εκπαιδευτεί στην τεχνική της προφορικής αφήγησης και στο θεατρικό παιχνίδι.
Έχει συμμετάσχει σε πολλά σεμινάρια δραματοθεραπείας και σε σεμινάρια μέσω τεχνών με Έλληνες και ξένους συντονιστές (Dr. Sue Jennings, Robert Landy, Mooli Lahad, Moreno, Joseph Ofer Katzir, Λ. Γιώτης, Στ. Κρασανάκης, Ε. Ζαφειροπούλου).
Για 5 χρόνια εργαζόταν στο κέντρο απεξάρτησης «Θησέας», (Δήμος Καλλιθέας), με εφήβους τοξικομανείς και τις οικογένειές τους.
Επίσης εργάστηκε 3 χρόνια στο ψυχοθεραπευτικό κέντρο «Οικογένεια» με εφήβους και ενήλικες.
Από το 2007 εργάζεται ως εξωτερικός συνεργάτης (εκπαιδεύτρια) στις σχολές Ξυνή στο μεταπτυχιακό τμήμα ψυχολογίας στο Mediterranean College.
Από το 2000 έως σήμερα εργάζεται μόνιμα ως δραματοθεραπεύτρια στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί», στο τμήμα απεξάρτησης 18 ΑΝΩ.
Ανήκει στους Γιατρούς του Κόσμου στο πρόγραμμα «Μείωση της Βλάβης. Οι Δρόμοι της Αθήνας», φροντίζοντας χρήστες ουσιών.
Έχει γράψει άρθρα σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες.
Έχει λάβει μέρος ως εισηγήτρια σε συνέδρια και ημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Έχει καταχωρηθεί στην διεθνή εγκυκλοπαίδεια ‘Who is Who’ του εκδοτικού οίκου Verlag fuer Personenzyklopaedien AG.
Δίνει διαλέξεις σε σχολεία, συλλόγους και συντονίζει εργαστήρια δραματοθεραπείας σε όλη την Ελλάδα.
Είναι μέλος του συλλόγου δραματοθεραπευτών και παιγνιοθεραπευτών Ελλάδος.
Η Αντιγόνη Χριστοφόρου κάνει ατομικές συνεδρίες ψυχοθεραπείας με ενήλικες, εφήβους, παιδιά, και διατηρεί ομάδες δραματοθεραπείας και ψυχοθεραπείας.
Εργάζεται ψυχοθεραπευτικά με χρήστες ουσιών, (αλκοόλ, ναρκωτικά), τις οικογένειές τους και το περιβάλλον τους
Τι είναι η Δραματοθεραπεία;
Η Δραματοθεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που έχει βάση της την ψυχολογία, η οποία χρησιμοποιεί την δυναμική του δράματος για να θεραπεύσει και να ανακουφίσει το «Δράμα της Ψυχής». Η λέξη “ΔΡΑΜΑ” προέρχεται από το ρήμα “δράω-ω” που σημαίνει κάνω πράξη, κάνω κίνηση, κάνω δράση. Με τον όρο “δράση” εννοούμε μια ενεργητική κατάσταση. Η δραματοθεραπεία είναι μια αισιόδοξη θεραπεία. Είναι μια θεραπεία του τώρα και του μέλλοντος.
Η δραματοθεραπεία δεν χρειάζεται γνώσεις ή ταλέντο. Εμπεριέχεται σε κάθε μας δραστηριότητα.
Η δραματοθεραπεία βοηθάει τους συμμετέχοντες ν’ αναδείξουν τον δημιουργικό τους εαυτό, να μάθουν να διαβάζουν τα συναισθήματά τους, να εκφράζουν και να εκτονώνουν τα συναισθήματά τους, να βελτιώσουν την σχέση τους με τον εαυτό τους και με τους άλλους, να έρθουν σε επαφή με το σώμα τους, να αποκτήσουν ρυθμό, συνειδητότητα και δύναμη. Βοηθάει να αντιληφθούν το σύστημα ρόλων τους (συμπεριφορών), σε ποιους ρόλους είναι εγκλωβισμένοι, ποιους ρόλους πρέπει να ενισχύσουν και ποιους να αποδυναμώσουν. Επίσης η δραματοθεραπεία προσφέρει στους συμμετέχοντες την ευκαιρία ν’ ανακαλύψουν στοιχεία της προσωπικότητάς τους αποκτώντας έτσι μεγαλύτερη αυτογνωσία και συναισθηματική υποστήριξη στην καθημερινότητά τους.
Τα μαθήματα αλλά και τα εργαστήρια δραματοθεραπείας είναι βιωματικού χαρακτήρα. Κινούνται μεταξύ πράξης και λόγου (θεωρίας).
Περιλαμβάνουν: ασκήσεις κίνησης, αυτοσχεδιασμού, έκφρασης, αυτοσυγκέντρωσης. Ασκήσεις αναπνοής και χαλάρωσης, παιχνίδια, χορό, ζωγραφική, θέατρο, παντομίμα, προσέγγισης ρόλου και έχουν ως στόχο όλα τα παραπάνω.
Σε ποιους απευθύνεται και πως μπορεί να βοηθήσει;
1. Σε ενήλικες κάθε ηλικίας που επιθυμούν να έρθουν σ’ επαφή με την δημιουργικότητά τους, με τον εαυτό τους και τα συναισθήματά τους. Σ’ αυτούς που θέλουν να μάθουν περισσότερα για τους διάφορους ρόλους που παίζουν στην καθημερινή ζωή κι ιδιαίτερα γι’ αυτούς που τους έχουν καθηλώσει σε μη-βοηθητικά σχήματα συμπεριφοράς. Σε μια δραματοθεραπευτική ομάδα θα βοηθηθούν να πειραματιστούν, μέσα στο ασφαλές πλαίσιο που η ομάδα κι ο δραματοθεραπευτής παρέχουν, με εναλλακτικούς ρόλους βρίσκοντας έτσι λύσεις σε τυχόν προβλήματά τους, βελτιώνοντας την επικοινωνία τους με τον εαυτό τους και με τους άλλους.
2. Σε εφήβους και παιδιά, μέσα ή έξω από εκπαιδευτικό πλαίσιο, βοηθώντας τους για καλύτερες επιλογές ζωής, ωρίμανση της προσωπικότητας, ανάπτυξη της δημιουργικότητας τους κι αναγνώριση και αποδοχή της διαφορετικότητας από τους άλλους σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό.
3. Σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά με διάφορα ψυχολογικά προβλήματα.
4. Σε οικογένειες (μέσα ή έξω απ’ το πλαίσιο μιας οικογενειακής ή συστηματικής θεραπείας)
5. Σε ομάδες ανθρώπων με κάποιο κοινό πρόβλημα όπως για παράδειγμα άτομα σε διαδικασία απεξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες, αλκοόλ, νεαρές μητέρες που αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά μια εγκυμοσύνη, καρκινοπαθείς, ανθρώπους που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας, φορείς ή πάσχοντες από AIDS, κ.α.
6. Σε ομάδες ανθρώπων σε κοινό εργασιακό περιβάλλον π.χ. στελέχη επιχειρήσεων, εργαζόμενων σε Κέντρα Ψυχικής Υγείας κ.α. για βελτίωση των σχέσεων και επικοινωνίας τους. Όπως επίσης σε καλλιτέχνες κι ειδικότερα ηθοποιούς για αύξηση της αυτοεπίγνωσης και δημιουργικότητας στον χώρο της δουλειάς τους.