Στο μάθημα εξετάζονται τα ακόλουθα στοιχεία: τι είναι διήγημα, ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του, η εξέλιξή του από τον 19ο αι. και εξής, οι αντιπροσωπευτικοί εκπρόσωποι, η τεχνοτροπία που ακολουθείται, με έμφαση στον ρεαλισμό, τον νατουραλισμό και τον εσωτερικό μονόλογο. Παράλληλα, θα προσεγγίζονται έργα σπουδαίων συγγραφέων μέσω της ερμηνευτικής μεθόδου ανάγνωσης (εξέταση μορφής και περιεχομένου), αλλά και σύμφωνα με τη θεωρία της πρόσληψης, ενώ οι συμμετέχοντες θα συμπληρώνουν τα κενά της απροσδιοριστίας ενός διηγήματος και θα δίνουν τη δική τους εκδοχή για την έκβαση της ιστορίας. Εξετάζονται διηγήματα του Γκυ ντε Μωπασσάν, του Άντον Τσέχωφ, του Σόμερσετ Μομ, της Γουίλα Κάθερ, της Κέιτ Σοπέν, της Σέλμα Λάγκερλεφ, του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, της Κάθριν Μάνσφηλντ, του Αργύρη Εφταλιώτη και του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.