Ο Φόβος (Fear) είναι ο λόγος που πολλοί από μας ζούμε συντηρητικά και περιορισμένα. Αυτό που κρύβεται εντούτοις πίσω από την προστατευμένη ζωή μας δεν είναι τα πράγματα που φοβόμαστε, αλλά υπέροχα πράγματα, ανάμεσα στα οποία και η συνειδητοποίηση ότι είμαστε υπέροχοι. Ο κλοιός του φόβου, όμως, είναι πολύ αληθινός ώστε να μας κρατά σε προστατευμένες ζωές, μακριά από υπέροχες εμπειρίες.
Έχετε αναλογιστεί ποιο μπορεί να είναι το ακρωνύμιο του Φόβου (FEAR);
False (Λανθασμένες) Expectations (Προσδοκίες) Appearing (Που φαντάζουν) Real (Αληθινές).
Με άλλα λόγια επιτρέπουμε σε κάποια λάθος εντύπωση που έχουμε για κάτι που θα συμβεί να μας κυριεύσει και να μας εμποδίσει να αφεθούμε στη ζωή.
Βάζουμε περιορισμούς στις επιθυμίες μας, επειδή φοβόμαστε ότι δεν θα τα καταφέρουμε.
Δεν ζητάμε κάτι που θέλουμε, επειδή φοβόμαστε ότι δεν θα μας το δώσουν. Δεν δείχνουμε πώς αισθανόμαστε, επειδή φοβόμαστε ότι οι άλλοι δεν ενδιαφέρονται.
Δεν λέμε τη γνώμη μας, επειδή φοβόμαστε πώς θα πούμε κάτι λάθος και θα μας κρίνουν αρνητικά.
Δεν εμπιστευόμαστε κανέναν, επειδή φοβόμαστε ότι θα πληγωθούμε.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε να προσπαθήσουμε, οπότε και δεν καταφέρνουμε κάτι και είμαστε απογοητευμένοι.
Δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε, γιατί ποτέ δεν το ζητήσαμε.
Δεν μαθαίνουμε εάν όντως κανείς δεν ενδιαφέρεται ή εάν κάποιοι ενδιαφέρονται.
Καταπιεζόμαστε και κάνουμε αυτό που οι πιο θαρραλέοι προτείνουν και βέβαια νιώθουμε μόνοι μας και δεν έχουμε ειλικρινείς και στενές σχέσεις κάθε τύπου.
Τα προαναφερθέντα είναι μόνο κάποια από τα αναρίθμητα δεν που μας καταπιέζουν και μας κάνουν να μη χαιρόμαστε, να μην απολαμβάνουμε πράγματα και καταστάσεις.
Και το μόνο σίγουρο είναι ότι εάν δεν προσπαθήσουμε κάτι σίγουρα δεν θα το πετύχουμε.
Εάν αντιθέτως κάνουμε την προσπάθειά μας τότε έχουμε πιθανότητες να πετύχουμε. Και στην περίπτωση που δεν στεφθεί με επιτυχία η προσπάθειά μας, πάλι θα έχουμε κερδίσει εμπειρίες και γνώσεις, που θα μας φανούν χρήσιμες στο μέλλον.